De Wolfskuil is een bosweg ten zuiden van het spoor langs Ommen. De foto moet evenwel dieper in het bos zijn gemaakt, waar de heuveltjes hoger zijn.
Een indrukwekkende omvang en bewapening van deze Dalfser knokploeg. De foto was ook eerder geregistreerd dan die uit Ommen, maar pas in de pers na ontdekking in deze site. (voor zover mij bekend).
Volgende pagina: Veelzijdig
Even had ik moeite met dat woord 'onbezonnen' in de kop, maar alle beschrijven lijken me heel eerlijk.
Omdat in 2016 nog geen idee bestond over de periode van de foto's, valt de schrijver niet te verwijten dat hij met D-day niet goed giste. Op basis van het later ontdekte vluchtverhaal van piloot James Anslow, links van Ton, moet hij medio mei in Ommen zijn geweest.
Historisch Nieuwsblad wijdde in 2017 een bondige tekst aan een Wolfskuilfoto, maar plaatste die wel op pagina 3, direct achter de omslag. Eerst bekeken, moet pakkend zijn, is het motto in de nieuwswereld.
Met korte aandacht voor het gastvrije echtpaar Seigers. Rolverdeling niet duidelijk, maar Koosje Seigers organiseerde in elk geval kordaat een bliksemsnelle evacuatie van de piloten toen haar man werd opgepakt.
Haar Jan was tegen de fotosessie, maar deed uiteindelijk met het best zichtbare pistool mee. Vooral zijn egaa houdt er de moed in, met de vrolijkste poses. Zij kon niet weten van het komende einde van drie mannen.
De laatste publicatie, 2018, stond tot mijn vreugde in De Stentor. Niet in de editie Salland, waar ik tot 2012 werkte, maar die van het Vechtdal. Oud-collega Benny Koerhuis was verrast door de foto van een grotere, zwaarder bewapende verzetsgroep uit Dalfsen.
Je kan zeggen dat dit tot minder aandacht leidt voor de Wolfskuil. Zo ontstond wel een historische pagina met veel samengebalde moed.
Gemeenschappelijk: Jan Houtman op beide foto's, landelijk de bekendste van allen omdat hij werd vermoord door één van de beruchtste oorlogsmisdadigers: Bikker.