Toen bleek het even veilig

Leden van verzetsgroep Ommen ontspannen zich in de Wolfskuil, een klein bos op een ruime kilometer afstand van het stadje. De pistolen duiden op waakzaamheid, maar ze richten die vooral speels op elkaar. Met dat geslurp uit de pollepel vertrouwt Koosje Seigers er op dat de vijand niet in de buurt is. De eerder getoonde foto ademt dezelfde sfeer.

De foto kreeg ik van Monique. De datum van deze foto is niet bekend en dat geldt ook voor drie personen, of twee en een half. De twee links zijn helemaal onbekend, de derde van rechts is een Franse piloot, naamloos voor alsnog.

Neef Ton Bons zit in het midden te toasten. De absolute leider van de groep was Jan Seigers, tweede van rechts. Verschillende gewapende overvallen heeft hij op zijn naam staan, met verschillende partners.

In juni 1944 had hij drie Amerikanen en een Pool in een schuilplaats bij zijn woning, in het midden van de Wolfskuil. Volgens website Polpotze-Wolfskuil werd hij 29 juni gearresteerd en via Vught en Westerbork naar Sachsenhausen gedeporteerd. Hij overleefde een Todesmarsch en overleed in 1997.

Volgens Oud Ommen heeft Seigers 70 piloten in veiligheid gebracht, waarbij de vluchtwegen via Venlo liepen.

Links van Ton zit Wicher Dam, tegelijk met Seigers gearresteerd. Als hoofd van het distributiekantoor hielp hij het verzet. Hij is wel in Sachsenhausen omgebracht. 

Fotograaf Jan Houtman werd na een wilde achtervolging op 17 november 1944 doodgeschoten door de Nederlandse SS'er Bikker, met het genadeschot in een varkensschuur in Hoonhorst. Deze zogenaamde Beul van Ommen werd na de oorlog ter dood veroordeeld, maar ontsnapte naar Duitsland. Een met veel publiciteit omgeven proces leidde niet tot nieuwe gevangenisstraf en hij overleed in 2008 op 93-jarige leeftijd. Zijn bekendste slachtoffer en twee verzetspartners op de foto had hij minstens 63 jaar overleefd.