Vergeten Verzet van Dirk Bons en zijn zoons

               Vernoemd in een Amsterdamse straat, daarna weinig genoemd

Breed betrokken bij samenleving

De Baevinckmulo schreef in haar verenigingsblad na de oorlog een in memoriam over Dirk Bons. Vooral de onderduikershulp is summier geschetst door schrijver W.J. Gilissen. De knokploeg blijft helemaal ongenoemd. 

Zo kort na de oorlog was alles te vers was, de documentatie over de verzetsactiviteiten onvolledig.  De pilotenhulp van zoon Ton is wel gemeld.

De persoon Dirk Bons is raak getypeerd: ,,Een vlotte, ronde figuur’’ Mooie omschrijving van iemand die beslist niet dik was. Nooit om een woord verlegen en veel vrienden. Een 'sociaal dier' heet zo iemand in deze eeuw.

Dan was de betreurde ook nog actief voor de kerk, de ‘Vakantie Kinderschool’ en voor de Oranjevereniging. Een ‘sociaal dier’ heet dat in jargon van de 21’ste eeuw. Hij moet veel mensen hebben gekend, gebruikte de contacten vrijwel zeker voor zijn zoektochten naar onderduikadressen en partners in het verzet.

Gezien de talloze riskante relaties had Dirk Bons een goede neus voor wie hij kon vertrouwen. Het wordt nog beschreven hoe hij een Tielenaar, in het hele land vervolgd wegens verdenking van collaboratie, opnam in zijn gelederen. Achteraf bleek hij volkomen te vertrouwen.

Het herdenkingsboekje is eigendom van mijn neef Paul Bons. Hij kreeg dit van zijn vader Piet, tweede generatie hoofdbewoner van de familieboerderij.

Mailcontact: gerard@dirkbons.nl 

Volgende pagina:  'Oorlogswond'