Vergeten Verzet van Dirk Bons en zijn zoons

               Vernoemd in een Amsterdamse straat, daarna weinig genoemd


 

Dekens van duinbegroeiing

Eerebegraafplaats Bloemendaal is een rechthoek vol rechthoeken. Heel anders dan het grote Ereveld Loenen met tien keer zoveel graven in een naaldbos. In lange rijen langs golvende paden, wat een gevoel van oneindig veel dood oproept.

'Bloemendaal’ is met 347 graven ruim aangelegd. Voor de slachtoffers die in de duinen van Overveen minachtend in snel gedolven gaten waren achtergelaten.


De klokkentoren staat aan de westkant, bij de dominante windrichting het beste te horen. Een grote ranke bronzen urn markeert de oostzijde. Daarin de as van 410 mannen, door de Duitsers omgebracht en gecremeerd, grotendeels in Kamp Vught.

De grafstenen liggen gebed in dekens van duinbegroeiing en een rijke variëteit aan mooie planten en struiken. Vanzelfsprekend is er duinroos, bij Hannie Schaft staat een mooie struik.

Gerrit Jan van der Veen ligt hier ook. Met enkele topgrafici maakte hij duizenden valse persoonsbewijzen van superkwaliteit. Wat massa’s gelegenheid gaf uit handen van de bezetter te blijven. Omgebracht na een aanval op vestinggevangenis Weteringschans in Amsterdam. 

Hannie Schaft, meisje met het rode haar, (beschrijving onnodig, maar toch: biografie) heeft tientallen roosjes boven zich.

Dirk en Ton Bons liggen naast elkaar. Mooi, die spreuken op de stenen, in Loenen is die individualiteit niet toegestaan.

=  De heer is mijn herder. Mij zal niets ontbreken =

= Heer ai maak mij uwe wegen door Uw woord en geest bekend =

Veel graven hebben wat kiezels gekregen. Uiting van eerbiedige aandacht, een bewijs dat hij of zij niet is vergeten. Na strandbezoek leg ik in de lengende schaduwen van de namiddagzon wat schelpjes op de stenen van mijn familie. 

De rechthoekige vakken van de Eerebegraafplaats zijn globaal aangelegd op basis van de groepsgewijze vondsten van de vermoorde illegalen in de Overveense duinen. Op de Eerebegraafplaats scheidde de dood niet helemaal. Al is in 'vak Zijpersluis', één omgebrachte is op verzoek van zijn moeder begraven in de Beemster geboortegrond.

Gerelateerde pagina's, met ook aandacht voor de Eerebegraafplaats, zijn Eldorado en Water voor paardenbloemen.